Wie ben ik
In 1980, begon ik met het ontwerpen en maken van meubels. Na de middelbare
school had ik 3 pogingen gedaan om op een kunst academie te komen, maar
het lukte niet. Daarna volgde ik een omscholingscursus voor timmerman.
Het werken in de bouw was niets voor mij, en ik stapte over naar het sociale
werk. Na een aantal jaren had ik het daar wel gezien, ik wilde weer met
mijn handen werken, ipv met mijn mond. Dus ik begon een eigen bedrijf,
onder de naam “prettig gestoorde meubels”. In Delft vond ik
een werkplaats en een winkel. Na een jaar kwam ik Rob Lagrouw tegen, die
met hetzelfde bezig was in Rotterdam. We besloten om samen een bedrijf
te beginnen, dat werd TYro. 6 jaar lang werkte we als gekken, honderden
meubels werden er gemaakt, en ook nog verkocht, vaak voor veel te lage
prijzen. Omdat Rob het grote werk wilde gaan doen en ik juist de steeds
appartere meubels wilde gaan maken, besloten we ieder voor zich te gaan
werken. Halverwege de jaren 90 ging het niet meer., ik was al mijn fantasie
en werklust kwijt geraakt. Na nog wat door gemodder, besloot ik in 2006
om wat anders te gaan doen. In de vakantie las ik een erg leuk boek over
het leven van kunstenaars, en ik dacht ,ik ga kunst maken, wordt het niks
dan neemt het niet zoveel ruimte in als een meubel. Na wat geteken, figuurtjes,
met de liniaal, ik bleef nog een beetje meubelmaker, besloot ik ze in
het groot te maken. De eerste serie was ontstaan. Een kennis zei tegen
me, dat hij de achtergrond miste, en ik dacht, dan schilder ik toch op
een plaat hout, en daar ontstonden de schilderijen. Vaak zijn ze wat somber,
dat klopt, ik schilder graag, hele leven op zijn aller gewoonst, saai,
leeg, treurig. Vandaar, wachten op de laatste bus, is er nog wat leuks
op de tv, in en uitstappen.
Kunst moet altijd ingedeeld worden bij een stroming, goed, ik zal het
zelf al even doen, ik schilder kubisties-realisme
|